اولین تولید کننده کمپرسور باد با موتور پراید - مشاوره: مهندس علیجانی
منو
منو
مقدار تولید عبارت است از مقدار هوای فشرده ای که یک کمپرسور باد تولید می نماید و با دو نوع مشخص میشود.
هر کمپرسور باد عبارتست از حاصلضرب حجم کورس در تعداد دور کمپرسور باد پیستونی . مقدار تولید حقیقی هر کمپرسور بستگی به نوع ساختمان و فشار آن دارد و البته راندمان حجمی نقشی در این مقدار تولید دارد .
از آنجاییکه فقط با مقدار تولید حقیقی میتوان مشخص نمود که تا چه اندازه ای سیستم و ابزار و دستگاههای پنیوماتیکی قابل کنترل میباشند و لذا فقط این مقدار تولید حقیقی مورد توجه میباشد .
DIN 1945 و یا 1962 DIN بایستی مقدار تولید حقیقی هر کمپرسور باد مشخص باشد و این مقدار حقیقی معمولا به متر مکعب بر دقیقه و با به متر مکعب بر ساعت در هر کمپرسوری بایستی مشخص باشد. البته بعضی از تولید کنندگان هنوز نیز مقدار تئوری را مشخص میسازند .
در مقالات پیشین با تعریف فشار کارگاهی و فشار کاری آشنا شویم.
فشار کارگاهی و مقدار فشاریست که کمپرسور با مخزن و با شبکه لوله هوا برای مصرف کننده ارسال مینماید. فشار کاری مقدار فشاری است که هر محل کار جهت انجام عملیات لازم دارد و معمولا این مقدار برابر است با ۹۰۰ کیلو پوند.
توجه : فشار ثابت شرط اساسی برای کار دقیق و قابل اطمینان است و فشار ثابت و باعث ثابت گشتن : – سرعت – نیروها – جریان عملیات زمانی قطعات کار کننده میگردد.
کار انداختن کمپرسورها بستگی به موقعیت کارگاه دارد و میتوان کمپرسور را بوسیله الکتروموتور و یا موتورهای احتراقی بکار انداخت . معمولا کمپرسور کارگاه های صنعتی بوسیله الکتروموتور بکار میافتند و کمپرسورهای قابل حمل که اکثرا در کارگاه های راه و ساختمان مورد مصرف دارند بوسیله موتورهای احتراقي ( بنزینی یا دیزلی ) بکار میافتند.
برای اینکه بتوان همیشه مقدار تولید هوای فشرده ای که در اثر مصرف در حال نوسان است تهیه و تنظیم نمود بایستی توسط یکی از طرق تنظیم کننده ذیل این نوسان را خنثی نمود.
– تنظيم بدون بار
– تنظیم از طریق کاهش سرعت
– تنظیم از طریق قطع و وصل تنظیم بدون بار
یکی از ساده ترین طرق تنظيم وتنظيم بوسیله تخلیه هوا توسط شیر تابع فشار میباشد. وقتیکه فشار در شبکه و مخازن به حد کافی خود رسید شیر تابع فشار باز شده و هوای اضافی را تخلیه میکند شیر با مانع برگشت نمیگذارد که هوای موجود در مخازن و یا شبکه کلا خالی گردد این نوع تنظيم معمولاً برای کمپرسورهای کوچک مورد استفاده قرار میگیرد .
در این طريق تنظيم و دهائه مکیدن کمپرسور باد بسته شده و کمپرسور دیگر نمیتواند عمل مکیدن هوا را انجام دهد و در حوزه خلا کار میکند. این طريق تنظیم معمولا در کمپرسورهای دورانی و پیستونی مورد استفاده قرار میگیرد.
اين طريق تنظیم ساده که برای کمپرسورهای بزرگ پیستونی پیش می اید به شرح ذیل است. توسط یک دستگاه گیره شکل شیر مکنده باز نگه داشته می گردد و بدین سبب کمپرسور دیگر نمیتواند هوا را متراکم تماید.
توسط یک عنصر تنظیم کننده و دور موتورهای احتراقی تنظیم شده ، این تنظیم میتواند دستی ويا بطور اتوماتیک در ارتباط با فشار کارگاهی صورت پذیرد. این تغییر دور در کمپرسورهای الکتروموتوری بصورت پله ئی توسط موتورهای برقی با تغییر اتصال قطبی انجام میگیرد و البته بایستی متذکر شد که این روش بسیار کم متداول است.
این طریقه که با تنگ کردن دهانه مکنده انجام پذیر میگردد باعث میشود که قسمت معینی از حوزه بار تنظیم گردد و این طريقه تنظیم معمولا برای کمپرسورهای پیستونی و تورینی مورد استفاده قرار میگیرد.
تنظیم کمپرسور باد در دو حالت ( بارکامل یا سكون ) انجام میگیرد و این تنظیم یکی در حالت حداکثر فشار است که باعث قطع کمپرسور میگردد و دیگری در حالت حداقل فشار است که کمپرسور وصل میگردد . این قطع و وصل کمپرسور باد را میتوان به وسیله یک دستگاه تنظیم معین نموده و به منظور آنکه زمان اتصالات کمپرسور به یک معین قابل اطمینانی رسد بایستی سر راه کمپرسور باد یک مخزن بزرگ هوا نصب نمود
بعلت متراکم کردن هوا، کمپرسورها ایجاد گرمای زیادی نموده که این گرمای حاصله را بایستی از کمپرسور خارج نمود . معمولا در کمپرسورهای کوچک با شیارهایی که دور سیلندر کمپرسور ایجاد میگردد. این گرما بصورت تشعشعی خارج گشته و در کمپرسورهای بزرگتر بوسیله بادبزن این گرما خارج میگردد.
البته بایستی توجه داشت که این طریقه خنک کردن فقط برای کمپرسورهائی که قدرت آنها کمتر از ۳۰ کیلو وات میباشد انجام پذیر است و برای کمپرسورهای بیش از ۳۰ کیلو وات , بایستی از برج کننده استفاده نمائیم و هر قدر که کمپرسور بهتر خنک گردد عمر کاری آن افزوده گشته و همچنين أحتياج مجدد به خنک کردن هوای فشرده در دستگاه های دیگر نمیباشد .
محل نصب کمپرسور بایستی در مکانی جداگانه باشد که صدای آن ایجاد ناراحتی برای اطرافیان ننماید و همچنین هوای این مکان بایستی تمیز و خشک و بدون گرد و خاک باشد.
مخزن هوای فشرده که بمنظور تامین و ذخیره هوا بکار میاید و میتواند نوسانات فشار را که در شبکه پیش میاید خنثی کرده و فشار را ثابت نگه دارد. بعلت سطح بزرگی که محزن دارد میتواند هوا را بهتر خنک نماید و مقداری از رطوبت موجود در هوا را نیز بصورت آب خارج نماید.
– مقدار تولید کمپرسور
– مقدار مصرف
– شبکه لوله کشی ( به انضمام حجم )
– نوع تنظیم کمپرسور
– حد مجاز اختلاف فشار در شبکه
پخش هوای فشرده بعلت توسعه دستگاه ها و ماشین های اتوماتیک و مصرف هوا در هر کارگاهی رو به افزایش گزارده و چون تغذیه هوای فشرده ماشین ها و دستگاه های کنترل پینیوماتیکی از راه شبکه لوله کشی تامین میگردد و لذا در موقع انتخاب قطر لوله بایستی توجه نمود ، که افت فشار از محل مخزن تا قسمت مصرف از 0.1 بار تجاوز ننماید . چون به مقدار که این افت فشار بیشتر گردد سیستم هوای فشرده اقتصادی نخواهد بود و او نیز بایستی توجه داشت که حتی الامکان لوله ها را با قطر های بزرگتری انتخاب نمائیم و چون اگر بخواهیم در آینده به علت ازدیاد مصرف هوای فشرده و مجددا لوله کشی نمائیم آن وقت هزینه ئي بس سنگین متحمل خواهیم شد.
نحوه انتخاب قطر لوله نبایستی با توجه به وضع لوله های موجود در کارگاه یا بطور تقریبی انجام گیرد. بلکه بایستی با توجه به نکات ذیل و محاسبات انجام گیرد :
– مقدار عبور حجم جریان هوا
– طول خط لوله
– افت فشار ( حد مجاز)
– فشار کارگاهی
– تعداد نقاط انشعاب و تنگناهای موجود در شبکه
در عمل معمولا میتوان بوسیله نوموگرام شکل زیر قطر لوله را بطور ساده و سریع بدست آورد .
چون در طول لوله انشعابات و اتصالاتی قرار دارد و خواه ناخواه بعلت مقاومتی که این قطعات ایجاد مینمایند باعث تغير فشار در شبکه شده و برای اینکه از حد مجاز افت فشار تجاوز ننمائیم ، بایستی که مجددا طول لوله را با توجه به قطعات اتصالی حساب نمائیم. برای اینکه باید مقاومت حاصله از هر قطعه ئی را بصورت طولی در نظر گرفته که این طول بتواند مقاومت حاصله را خنثی نماید و لذا در اینجا بایستی با تعریف ” طول جانشین ” آشنا گردیم . طول جانشین طولی است که یک لوله مستقیم میتواند در اثر جریان سیالی مقاومتی برابر با یک قطع اتصالی ایجاد نماید نصب خط لوله هوای فشرده
فقط تنها انتخاب صحیح قطر خط لوله نمیتواند کافی باشد و بلکه نحوه نصب آن نیز قابل اهمیت است .
خط لوله هوای فشرده را بایستی مرتبا مراقبت و بازرسی نمود, و بنا بر این خط اصلی نبایستی در داخل دیوار و یا کانال های تنگ قرار گیرند، زیرا که در غیر اینصورت جلوگیری از نشت هوا مشکل خواهد بود و همواره کوچکترین منفذ هوا باعث مصرف بسیار در هوای فشرده خواهد شد .
در موقع نصب و بخصوص در نوع خط انشعابی توجه گردد و که خط لوله در جهت جریان هوا دارای شیبی حدود ۱ الى ۲ در صد داشته باشد. بعلت موجود بودن آب در هوا و نقاط انشعابی را بایستی از روی لوله گرفت و و بدین جهت از ورود آب خط اصلی به خطوط انشعابی جلوگیری بعمل خواهد آمده، با اتصال لوله جهت تخلیه به قسمت زیر خط اصلی و آب حاصله از هوا را میتوان با این خطوط تخلیه از خط اصلی خارج نمود.
